Akış

Akış, zaman, hayat; dünyamızın özü. 

İleriye, hep ileriye... 

Bir nehir, dallanır, budaklanır, karışır. 

Bir kişi, sahneye çıkar, 

bir kişi son selamını verir, 

bir kişi indirir biraz önce perdeyi. 

Akış devam eder. 

Bizler birer damla. 

Mücellit kitap yapar, 

içinde kelimeler kelimeler kelimeler. 

Yarım kalır. Kahramanlar unutulur. 

Kitapları yer, güveler. 

Yüreğinde fırtınalar kopan. 

Sözler, yarım kalır. 

"Soyun atası ağaca bağlanır, 

sonuncusunu da karıncalar yer." 

Bazen coşkuyla, bazen de usulca, akar nehir. 

Bizler, kahramanlar, damlalar. 

Gün ışığı, bahar meltemi, serin sabah. 

Akarken ararız, şifayı, 

daha iyiyi, daha anlamlıyı, daha güzeli. 

Bazen buluruz. 

Akış, zaman, hayat; dünyamızın özü.